PAŁAC

Raymond Holden · 2020-04-06 00:46:29

Zaśmiałem się cicho, ale wyśmiewając, a raczej ze zrozumieniem.
- W porządku, nie musisz się obawiać... U mnie na prawdę wszystko jest bezpieczne - zapewniłem ją ponownie. Ty też, gdybyś się schowała w moich ramionach, byłabyś bezpieczna... - A w dodatku częściowo to rozumiem - kontynuowałem. - Jestem typem służbisty, często aż zbyt poważnie biorę do siebie wszystkie rozkazy. Ale mój dowódca, podczas szkolenia powiedział mi ważną rzecz - odchrząknąłem. - Najpierw zadbaj o swoje bezpieczeństwo, a następnie o innych... I wiesz? Można to przełożyć na tą sytuację - uśmiechnąłem się szczerze. - Najpierw zadbaj o swój sen, a następnie o innych - powiedziałem czule, niemalże z troską.

Amalia Beasley · 2020-04-06 00:55:09

- Doskonale rozumiem, a co gorsza naprawdę wiem, że to działa w ten sposób. Jednakże przekonanie, że powinnam zadbać o to wszystko jest silniejsze. Ale nie musisz się martwić Raymondzie, doskonale sobie radzę. Po takich wydarzeniach odsypiam porządnie i dbam o siebie. Funkcjonuje tak od zakończenia studiów i po prostu nauczyłam się gromadzić energię na zapas - wyjaśniłam konspiracyjnym szeptem, znów przysuwając się bliżej.

Raymond Holden · 2020-04-06 01:01:34

Westchnąłem cicho, ale uśmiechnąłem się czule. Wiedziałem, że nie wygram, a licytacja "kto ma rację" byłaby bez sensu.
- Skoro twój sposób się sprawdza, to dobrze. Mam jednak cichą nadzieję, że pozwolisz sobie wyspać się nie tylko raz na rok, ale i trochę częściej - uznałem rozbawiony, ale z łagodnym uśmiechem.
Muzyka przestała grać, a ja przyjąłem to z niezadowoleniem wymalowanym na twarzy.
- No cóż, porwałem cię na jeden taniec, a gdybym próbował przeciągać tą przyjemność, pewnie byś zaczęła się martwić, że jesteś gdzieś potrzebna. Rozumiem to i szanuje - zapewniłem, kłaniając się przed partnerką i całując jej dłoń. Wszystko rzecz jasna z wielkim respektem i faktem, nic niesmacznego!

Amalia Beasley · 2020-04-06 01:10:23

Dygnęłam z gracją, uśmiechając się mimowolnie.
- Spędził pan ze mną chwilę, ale jednak mam wrażenie jakbyśmy znali się już dłużej - przyznałam się. Użyłam formalnego zwrotu, bo nie byłam pewna, czy nasza luźna rozmowa dobiegła końca a nie chciałam być niegrzeczna. - Mam jednak nadzieję, że będziemy mieli jeszcze okazję dłużej porozmawiać, jednakże teraz powinnam iść - szepnęłam, o wiele bardziej niechętna do tego niż mogłabym się po sobie spodziewać.

Raymond Holden · 2020-04-06 01:17:44

- W porządku, rozumiem to Amalio - przytaknąłem, ale specjalnie używając jej imienia, z czystą przyjemnością którą pewnie widać było po mnie jasno. - I także mam nadzieję, że jeszcze na siebie wpadniemy... Często pełnię warty w okolicach twojego gabinetu - wtrąciłem nieśmiało. Robię to niemal od roku, ale nie powiem Ci tego bo byś się na pewno speszyła.
- Życzę miłego wieczoru i szczęśliwego nowego roku, niech ten rok ci służy - dodałem miękko i sam także oddaliłem się do mojej drużyny.

Amalia Beasley · 2020-04-06 01:21:23

Westchnęłam bezgłośnie, obracając się jeden raz za mężczyzną, on jednak na mnie nie zerknął. Mimo wszystko czułam że zrobiłam na nim dobre wrażenie i podobało mi się to. Teraz gdy się odsunął czułam się... jakby niepełna? Jeśli istniało coś takiego, jak miłość od pierwszego wejrzenia to dziś zakochałam się w nim, tonąc w tych jego pięknych, ciemnoniebieskich oczach.
Ruszyłam znów w salę, pewnym i pełnym gracji krokiem. Miałam więcej energii, niż po porządnym śnie.

***

Raymond Holden · 2020-04-06 10:28:07

Następnego dnia, zaraz po sylwestrowym szaleństwie nadszedł czas pożegnania wszystkich gości, uprzątnięcia całego pałacu, sprawdzenia czy aby w całym budynku nie znajduje się żadna podrzucona niepożądana paczuszka. Musieliśmy sprawdzić wszystko naturalnie, to część naszej pracy. Jednakże przez cały ten czas, od popołudnia sylwestrowego, aż do popołudnia pierwszego dnia nowego roku, nie udało mi się jeszcze zmrużyć oka. A czekała mnie warta, odprawa zespołu pod wieczór, a dopiero po niej mogłem iść do swojego pokoju, by odetchnąć w końcu. Nawet głód mi nie przeszkadzał, gdy myślałem tylko o ciepłym łóżeczku, które na mnie czekało.
Tak więc senny, stałem na warcie przed komnatą królowej i przypominałem sobie piękne chwile z balu noworocznego. Taniec z Amalią, to jak stałem niemal u jej boku, gdy wszyscy wiwatowali na pokaz fajerwerków. Uśmiechnąłem się zagryzając wargi, gdy pow powiekami lśnił mi obraz roześmianej kobiety, nareszcie rozluźnionej choć trochę... Chciałbym czuwać nad tobą być porządnie odpoczęła Amalio, mam szczerą nadzieję, że właśnie spałaś twardym i spokojnym snem.

Minęliśmy się na korytarzu pałacowym dopiero podczas zmiany warty, kilka dni po nowym roku. Ja własnie ruszałem pod jej gabinet, spod komnaty księcia, a ona wracała prawdopodobnie z komnaty królowej Vanessy. Uśmiechnąłem się uprzejmie kiwając głową na powitanie.
- Dzień dobry Amalio - powitałem ją, siląc się na miękki ton. - Wypoczęłaś porządnie, czy znów jakieś wielkie przyjęcie mąci ci w głowie...? - zapytałem, gdy zrównaliśmy kroku.

Amalia Beasley · 2020-04-06 11:18:31

Rozpromieniłam się na jego widok, a potem momentalnie uspokoiła mnie barwa jego głosu. Działał na mnie bardzo kojąco i byłam to w stanie zauważyć już kilka sekund po tym, jak go zobaczyłam.
- Dzień dobry, Raymondzie - odparłam z uśmiechem. - Wypoczywałam prawie cały dzień, królowa kazała mnie nie budzić, a gdybym wstała to podobno pokojówka czuwała przy mnie. Choć pewności nie mam, bo spałam jak zabita - odparłam, przystając razem z gwardzistą przy wejściu do mojego gabinetu. - A teraz właśnie wracam od królowej z podsumowania. Dziś zapowiada się bardzo spokojny dzień. Zapewne najbliższe dni będą sprzyjały odpoczynkowi... - Wzięłam głęboki oddech wpatrując się w oczy mężczyzny. - A ty? Miałeś czas by odetchnąć? - odbiłam pałeczkę.

Raymond Holden · 2020-04-06 11:27:54

- Raz, pół dnia - przyznałem szczerze. - Choć każda chwila dłuższego odpoczynku byłaby zbawieniem. Póki co szanuje każdą godzinę snu jaka jest mi dana - podsumowałem. - Służba nie drużbą, a nasz dowódca ma małego fioła na punkcie treningów i ćwiczeń - dodałem ciszej, jakby wielką tajemnicą. - Ostatnio biegaliśmy po plaży. W styczniu - przytoczyłem sytuację, bez głośnie, wyraźnie artykuując słowo "wariat" i przerwacając oczami. Zaraz jednak zaśmiałem się cicho rozbawiony, ustawianiając się po właściwej stronie drzwi, w końcu byłem na warcie.

Amalia Beasley · 2020-04-06 11:48:36

Również przyjęłam bardziej oficjalną pozycję, zachowując między nami stosowny (choć raczej niechciany) dystans. W końcu nie byliśmy tu sami, a nie chciałam zanadto przyciągać uwagi. Lubiłam gdy ludzie podziwiali moją prace ale nie lubiłam zbędnego przyciągania wzroku.
- To faktycznie, trochę chłodno, zważając na to, że lodowaty wiatr potrafi przeszywać wszystko aż do marca - powiedziałam na tyle cicho, że tylko on mógł mnie usłyszeć. Podobało mi się tworzenie takiej naszej przestrzeni. - Mam nadzieję, że będziesz miał okazję wypocząć trochę dłużej.

Raymond Holden · 2020-04-06 12:00:38

- Też mam szczerze taką nadzieję - przyznałem, zerkając na Ame, a następnie na korytarz. Ostatnia ze sprzątaczek minęła nas jakoś czas temu, więc pozwoliłem sobie nieco zaburzyć tą niewidzialną bańkę bezpiecznej odległości. Tylko odrobinę, starając się jednocześnie rozluźnić skoro tym razem nikt nas nie obserwował.
- Pewnie po warcie pod twoim gabinetem udam się na mały wypoczynek. Dowódca będzie na jakimś spotkaniu, więc wszyscy gwardziści nieco skorzystają - podsumowałem, uśmiechając się pod nosem.

Amalia Beasley · 2020-04-06 14:38:32

Pokiwałam delikatnie głową, zastanawiając się nad jego słowami.
- Ja też mogę znaleźć chwilę wolnego - ośmieliłam się. Skoro on zrobił pierwszy krok w moja stronę podczas balu, go raczej nie było sensu czekać aż zrobi kolejny, skoro tym razem ja mogłam przejąć inicjatywę. A chciałam go poznać. - I raczej to nie będzie żaden problem. Będę w gabinecie, muszę posprzątać i uporządkować wsyztsko. Ale gdy skończysz warte możesz do mnie zapukać i odprowadziła bym cię przynajmniej, lub zrobimybtsmy sobie krótki spacer po ogrodzie? - zaproponowałam, dosyć pewna siebie i tego, że mężczyzna raczej mi nie odmówi. Obym się nie przejechała tą swoją bezpośredninością.

Raymond Holden · 2020-04-06 14:56:38

Uśmiechnąłem się początkowo szerzej niż planowałem, ale zaraz to skorygowałem, odchrząkając i maskując swoją niemal dziecięcą ekscytację.
- Sam miałem to zaproponować - wyznałem szczerze i skinąłem w końcu głową. - W takim razie, pracuj spokojnie, gdy tylko minie czas wart to zapukam - przytaknąłem na jej propozycję z uśmiechem i jeszcze chwilę wpatrywałem się w nią z cichym zachwytem. Zaraz jednak znów się opamiętałem i z nieśmiałym uśmiechem, cofnąłem się znów do standardowego miejsca warty otwierając, z lekkim skinieniem głowy, drzwi do gabinetu przed Amalią .

Amalia Beasley · 2020-04-06 15:12:50

Również skinęłam mu głową.
- Żołnierzu - mruknęłam z powagą, ale w moich oczach na pewno skrzyły się radosne iskierki, gdy go mijałam. Zamknął za mną drzwi, a ja przystanęłam przy nich. Wzięłam głęboki oddech ciesząc się, że jest tak blisko, tuż za tymi drzwiami. Wyprostowałam się i podeszłam do biurka, starając się w pełni wykorzystać najbliższy czas.

Raymond Holden · 2020-04-06 15:20:40

Na początku z niecierpliwością oczekiwałem końca pracy, następnie jednak rozluźniło się i wszedłem w swój stan graniczący z transem - skupiony na bacznej obserwacji, jednak spokojniejszy i bardziej uśpiony. Gdy jednak wybudzałem się już z tego stanu, czas warty minął. Zagryzłem wargi podekscytowany i stanąłem jeszcze przed obrazem nieopodal, by w odbiciu szybki przejrzeć się i poprawić jeszcze włosy. Rozpiąłem dwa guziki munduru z oddechem ulgi i rozluźnienia, a w końcu zapukałem ostrożnie do drzwi gabinetu, przed którymi stałem od dobrego roku, zupełnie zauroczony pracującą w nim kobietą.

Amalia Beasley · 2020-04-06 15:37:21

Właśnie kucałam przy szafce, starając się uporządkować dokumenty, które przed chwilą rozsypały się niechcący z jednego z segregatorów, gdy usłyszałam pukanie. Pospiesznie złapałam wszystkie dokumenty, zgarnęłam je do segregatora i podniosłam się z ziemi. Odłożyłam segregator na biurko i uklepałam włosy, mając nadzieję, że nie kazałam czekać zbyt długo.
- Proszę! - odparłam, a kiedy drzwi się otworzyły i do środka zajrzały niezwykle ciepłe i ciekawskie oczy rozluźniłam się. - Już kończę, mam małą awarię, Ray - wymamrotałam nawet nie myśląc co mówię i po prostu wróciłam pospiesznie do dokumentów, przeglądając daty. - To nie zajmnie mi długo, przepraszam, że musisz czekać, usiądź na kanapie, proszę - dodałam miękkim tonem.

Raymond Holden · 2020-04-06 15:58:51

- W porządku, bez nerwów - powiedziałem spokojnie, zamykając za sobą drzwi. Spojrzałem zaciekawiony na to co w pośpiesznych ruchach próbowała zebrać kobieta. - Hej, może ci pomogę? - zaoferowałem się i podniosłem kilka kartek, które spadły pod kanapę. Podszedłem bliżej biurka, by stanąć obok Amalii i podać jej dokumenty.
- Faktycznie, mała awaria, ale da się to na spokojnie uporządkować - zapewniłem ją spokojnie.

Amalia Beasley · 2020-04-06 16:05:58

- Tak, wiem, wiem. Po prostu nie spięłam dokumentów i jak podniosłam segregator to wszystko mi z niego uciekło - bąknęłam niezadowolona z siebie. - Zamiast się skupić w pełni to myślę o niebieskich migdałach i proszę! Mam ma swoje, efekty ujemne - wymamrotałam bardziej sama do siebie niż do Raymonda.

Raymond Holden · 2020-04-06 16:13:15

- W porządku Amalio, nie musisz być dla siebie, aż tak krytyczna - powiedziałem miękko, nie dosuwając się na razie, tylko stojąc u jej boku, ze spokojna miną. - Zaraz to na spokojnie ułożysz, a ja pomogę ci to spiąć porządnie - zaoferowałem się, uśmiechając się pokrzepiająco. Ciekawe o czym tak myślała, skoro dokumenty same jej wypadły...

Amalia Beasley · 2020-04-06 16:18:36

- To dobrze, że chcesz pomóc, bo to trochę twoja wina - powiedziałam rozbawiona, pół żartem pół serio. Traciłam przy nim kompletnie swój oficjalny ton. I co lepsze – w ogóle się tym nie przejmowałam. - Już jedną nogą byłam w ogrodzie odkąd weszłam do gabinetu - dodałam już spokojniejszym tonem. Przesunęłam segregator w jego stronę i zaczęłam kolejno podawać mu dokumenty do włożenia ich do środka.

#21 2020-04-06 00:46:29

Odp: PAŁAC

#22 2020-04-06 00:55:09

Odp: PAŁAC

#23 2020-04-06 01:01:34

Odp: PAŁAC

#24 2020-04-06 01:10:23

Odp: PAŁAC

#25 2020-04-06 01:17:44

Odp: PAŁAC

#26 2020-04-06 01:21:23

Odp: PAŁAC

#27 2020-04-06 10:28:07

Odp: PAŁAC

#28 2020-04-06 11:18:31

Odp: PAŁAC

#29 2020-04-06 11:27:54

Odp: PAŁAC

#30 2020-04-06 11:48:36

Odp: PAŁAC

#31 2020-04-06 12:00:38

Odp: PAŁAC

#32 2020-04-06 14:38:32

Odp: PAŁAC

#33 2020-04-06 14:56:38

Odp: PAŁAC

#34 2020-04-06 15:12:50

Odp: PAŁAC

#35 2020-04-06 15:20:40

Odp: PAŁAC

#36 2020-04-06 15:37:21

Odp: PAŁAC

#37 2020-04-06 15:58:51

Odp: PAŁAC

#38 2020-04-06 16:05:58

Odp: PAŁAC

#39 2020-04-06 16:13:15

Odp: PAŁAC

#40 2020-04-06 16:18:36

Odp: PAŁAC

Stopka