PAŁAC

Raymond Holden · 2020-04-27 13:02:56

Nie należałem do porywczych, jednak gdy Ama delikatnie, z namaszczeniem zbliżała się, do mnie, aż w końcu dotknęła mojej skóry, zaczepiając wargami o moje wargi, ja wtedy z początkowo wolna wsunąłem dłonie na jej talie, aż nieco mocniej przyciągnąłem ją do siebie, bliżej, by nasze ciała się stykały. Uśmiechnąłem się lekko, ukazując nieco zęby, zadowolony z tej bliskości, aż w końcu pochyliłem się i skradłem jeden, dwa... kolejne trzy pocałunki, powolutku, ale coraz chętniej, zachęcająco by jeszcze więcej i więcej muskać jej usta.
- Cieplej...?

Amalia Beasley · 2020-04-27 13:23:12

- Ciepłej - zapewnilam, całując go jeszcze raz. Następnie odsunęłam dłonie od jego ciała i sięgnęłam do zapięcia swojego stanika, sprawnie go z siebie zdejmując. Posłałam Raymondowi dwuznaczny uśmiech, a on wypuścił się mnie z uścisku. Zsunelam z siebie resztę bielizny,a mężczyzna poszedł w moje ślady.
Teraz było inaczej, staliśmy w świetle inawzajem widzieliśmy wzrokiem o swoich ciałach, ciekawi każdego szczegółu. Chciałam dotknąć i zapytać o każdy ślad na jego skórze. Chciałam wiedzieć o nim wszystko...

Raymond Holden · 2020-04-27 13:40:01

Pogłaskałem Amalię po policzku, a następnie po szyi, badając jej skórę, jej jasną cerę z uśmiechem. Obserwowałem ścieżkę moich palców którą wyznaczałem po szyi, po obojczykach...
- Jesteś niesamowita, wiesz...? - upewniłem się, choć na pewno to wiedziała. - Taka piękna... Skóra delikatna, ale mięśnie silne - mówiłem dalej z namysłem. - Zawsze dumnie wyprostowana, a zarazem nie tak odległa jak królowa, a bliższa, cieplejsza... - przyznałem z uśmiechem, drugą dłonią zsuwając na jej talię, badając wcięcie, oraz odpowiednio szerokie biodra.. Nie za dużo, nie za mało... Idealnie.

Amalia Beasley · 2020-04-27 13:46:15

- Tylko dla ciebie, tylko ty zasługujesz na to, by być tak blisko - szepnęłam, pozwalając się przyciągnąć do niego. Nasze ciała znów do siebie przylgnęły, a ja w końcu czułam że jesteśmy w odpowiednim miejscu. Pragnęłam go i zaczęłam żałować, że nie zaczęliśmy od łóżka. Z jednej strony, owszem... Wiedziałam, że nie ucieknie, że mamy dla siebie całą noc, a nawet poranek. Ale z drugiej... Wszystko wewnątrz mnie zaczęło krzyczeć.
Byłam oszołomiona wszystkimi doznaniami, zaczęłam całować Raymonda z namiętnością i porządaniem, chciałam czuć żar jego ust na swoich, jego smak na języku. Był mój i chciałam się tym nacieszyć najlepiej i najbardziej jak tylko było to możliwe.

Raymond Holden · 2020-04-27 13:59:45

Uśmiechnąłem się szczerze, całując ją z pełną wigoru i pragnienia. Oh, bo pragnąłem jej jak mało kto, to było pewne.
Mimo wszystko woda czekała, tak więc złapałem kobietę w ramiona, z szerokim uśmiechem i przeniosłem ją do wanny, gdzie położyłem najpierw Amalię, by zaraz sam wsunąć się do wanny i westchnąć głęboko nad gorącą wodą i moją tak gorącą kobietą.
- To miłe, że masz taką dużą wannę w pokoju - przyznałem rozbawiony, nadal obejmując ciało Amalii, które przylegało ściśle do mojego. - Tyle miejsca dla dwojga i ich wyobraźni - dodałem z rozbawieniem.

Amalia Beasley · 2020-04-27 14:03:41

- Niedawno przeniesiono mnie do tego pokoju - mruknęłam, choć pewnie Ray o tym wiedział, skoro obserwowała mnie... Od dłuższego czasu. Nadal było mi głupio, że ja nie zauważyłam go wcześniej. Tyle pięknych rzeczy mogłoby się już stać. Ułożyłam się wygodnie i odetchnęłam głęboko. - Królowa chciała żeby było mi wygodnie... Chyba nikt się nie spodziewał, że będę chciała ugościć tu też ciebie - dodałam z rozbawieniem, przesuwając dłonią po jego ręce, którą obejmował mnie w talii.

Raymond Holden · 2020-04-27 15:34:10

- Cóż, mimo tego jest dla nas miejsca w sam raz... Pokoje dla gwardii są mniejsze. No i często mieszkają poza pałacem - przyznałem. - Więc spędzanie z tobą nocy to dla mnie podwójny luksus... - przyznałem zauroczony kobietą w moich ramionach. - Wygodne łóżko jest przyjemne, ale to z kim je dzielę... I co przy okazji wyrabiamy... - zamruczałem w jej szyję.

Amalia Beasley · 2020-04-27 17:27:03

Zaśmiałam się z jego słów, odchylając głowę na bok i dając mu dostęp do mojej szyi.
- Chcę dzielić z tobą coś więcej niż wannę czy łóżko - wyszeptałam, wzdychając głośno z zachwytu. Gorąca woda, jego silne ramiona, a do tego wszystkiego jeszcze jego wargi pieszczące delikatną skórę... - Dobrze mi z tobą. Jak z nikim innym. Jestem pewna, że czekałam właśnie na ciebie i gdy do mnie w końcu dotarłeś, nie musiałam się nawet zastanawiać kim jestes, Ray - szeptaalm dalej.

Raymond Holden · 2020-04-27 17:35:56

Uśmiechnąłem się czule, kiedy wycałowałem już w całości smukłą szyję mojej kobiety.
- Bajkowe okoliczności poznania swojej miłości, nie uważasz? Pałac, piękny bal, zaprasza cię dzielny żołnierz do tańca. Rozmawiacie, okazuje się, że jesteście sobie bliżsi niż by ktokolwiek przypuszczał, a na koniec okazuje się, że "bliżsi" to za mało i chcecie być już razem bez przerwy - westchnąłem zauroczony i zarazem rozbawiony. - Warto było czekać każdą chwilę, by móc teraz tyle dobrych i przesiąkniętych miłością rzeczy od ciebie - uznałem szczerze.

Amalia Beasley · 2020-04-27 22:30:55

Sięgnęłam ręką do tyłu, aby dotknąć mokrą dłonią jego policzka. Wygielam też głowę w bok, by zerknąć na niego i wtedy opuściłam rękę zostając przy samym patrzeniu.
- Kocham cię. A skoro nasza historia nie ma złych scenariuszy - powtórzyłam po nim z lekkim rozbawieniem. - To w takim razie musi to być bajka... Nasza bajka, Ray. - Uśmiechnęłam się błogo.

Raymond Holden · 2020-04-27 22:41:18

Zachichotałem, wtulając twarz w dłoń Amy.
- Tak myślisz? Mmm podoba mi się ta bajka... Taka dla dorosłych - zauważyłem z rozbawieniem. - I nie tylko ze szczęśliwym zakończeniem, ale całą szczęśliwą historią... - westchnąłem zadowolony. - Oby ten spokój trwał jak najdłużej, chcę się tobą porządnie nacieszyć... najlepiej już cały czas... - westchnąłem. - Wystarczy, że podczas pracy muszę być daleko...

Amalia Beasley · 2020-04-27 22:54:45

Wzięłam głęboki oddech i podciagnelam się do góry, siadając bardziej prosto. Zagryzlam wargę.
- Wbrew pozorom... Jesteśmy blisko siebie - szepnęłam, znów zerkając za siebie na mężczyznę. - Wiem że pałac jest ogromny, ale to nadal jeden budynek. Pocieszam się zawsze myślą, że jesteś pod tym samym dachem, gdzieś na korytarzu. Zwarty i gotowy do działania - dodałam z dumą.

Raymond Holden · 2020-04-27 23:06:56

Uśmiechnąłem się zauroczony. Tak długo marzyłem, by na mnie spojrzała, a teraz nawet najśmielsze sny były przy tym niczym. Ona czuła to co ja, a ja to co ona i to było piękniejsze połączenie dusz niż ktokolwiek mógłby sądzić.
- Tak... Gdzieś pod tym dachem, zwarty i gotowy, zawsze uciekający myślami w twoją stronę - przytaknąłem z uśmiechem. - Bo nieważne jak daleko zawsze myślę sobie co robisz... Czy poprawiasz właśnie te śliczne włosy, czy właśnie z powagą rozmawiasz z królową, a może tak zabawnie mamroczesz wypełniając dokumenty... Hah każda z tych wizji przynosi mi ukojenie, wiesz? - przyznałem się. - No i oczywiście te mniej piękne i chwalebne, moja fantazja jak spędzamy wspólne noce i dnie nie opiera się wyłącznie na miłości, ale i na... większej fizyczności - przyznałem się, szczerze nie ukrywając swoich pragnień, bo i po co?

Amalia Beasley · 2020-04-28 00:12:21

- Lubię fizyczność - zapewnilam go rozbawiona. - To bardzo ważny element miłości. Takie zaufanie buduje mocną więź - szepnęłam rozczulona. Wzięłam głęboki oddech. - Wyjdźmy już stąd, Ray - poprosiłam prosząco. - Już nam ciepło... Nie zmarzniemy, a w pokoju jest gorąco, kaloryfery porządnie grzeją. Chcę już do łóżka - mruknęłam, oczywiście nie mając na myśli snu, ale o tym na pewno wiedział mój żołnierz.

Raymond Holden · 2020-04-28 00:19:42

Uśmiechnąłem się czule.
- Dobrze, już dobrze - powiedziałem czule, ze zrozumieniem i nutką ekscytacji na jej prośbę i wstałem pierwszy, wyszedłem z wanny i ruszyłem po ręcznik. W tym czasie wstała z wanny też i Amalia. Otuliłem ją miękkim ręcznikiem, nie pozwalając jej przejąć go ode mnie. Zamiast jej, ja wytarłem dokładnie jej ciało, nie omijając żadnego fragmentu. Oczywiście poza jednym, który nie chciał przestać być wilgotny...
Odłożyłem ręcznik na bok i uśmiechnąłem się szeroko widząc spojrzenie Amalii, pełne pragnienia, wstrzymywanego właśnie na tą chwilę. Złapałem kobietę więc mocną ręką i podsadziłem, łapiąc dłońmi jej pośladki, a ona oplotła mnie nogami. Przeniosłem ją, cały czas całując namiętnie, do sypialni, do łóżka, na które położyłem kobietę, samemu wisząc nad nią i nie odrywając się od jej ust. Dopiero po chwili, gdy już leżała pode mną, zacząłem całować jej szyję i obojczyki, a potem i piersi, które stwardniały już po tym jak je wycierałem dokładnie ręcznikiem. Całowałem je zasysałem, przygryzałem i ściskałem, wszystko by wywołać w niej to piękne uczucie, pod którym wije się, w moich ramionach z zachwytem.

Amalia Beasley · 2020-04-28 00:33:51

Pragnęłam go już tak bardzo, że moje ciało reagowało wręcz nadmiernie na każdą pieszczotę, jaką mnie obrażał. Chciałam więcej i więcej. Jego usta były wszędzie, dotyknely każdego skrawka mojego ciała. Nie mogłabym czuć się lepiej, to był stan, w którym osiągnęłam już swoje noebo.
Kiedy odpoczęliśmy chwilę po spełnieniu, i to nie jednokrotnym, unioslam się na łokciu i rzuciłam Raymondowi znaczący uśmiech. On uniósł brew pytająco. W odpowiedzi podciagnelam się do pozycji siedzącej, tylko po to by zaraz się pochylić i zacząć całować jego tors. Chciałam tak jak on to wcześniej zrobił, zwiedzić ustami każdy skrawek jego idealnego ciała. Moje dłonie przemykały po jego ciele, drażniąc, a za razem pieszcząc jego rozgrzane ciało. A ja? A ja się wciąż uśmiechałam, chciałam go całować ale moje wargi wciąż szeroko się uśmiechały.
- Jestem taka szczęśliwa - szepnęłam w jego tors. - Taką szczęśliwa...

Raymond Holden · 2020-04-28 01:15:31

Widziałem jej szczęście jej pragnienie... Boże, kiedy to słodkie stworzenie przemieniło się w taką bogini mojego podniecania? Jej spojrzenie stało się lubieżne i pełne spełnienia, to było takie niesamowite, kiedy sprawiała że oddychałem ciężej, samy dotykiem, całusami zwiedzała mój tors, jednak gdy zeszła niżej przepadłem kompletnie, mogłem tylko pojękiwać co jakiś czas, ale ostatecznie... w głowie miałem błogą pustkę, myślałem tylko o Amie, o Amie, która mi tą błogość zapewnia, która łagodzi moje niepokoje, odsuwa w zapomnienie, bo... bo byłem z nią na szczycie, najwspanialszym szczycie.
- Jesteś... najlepszym co mnie w życiu spotkało... - jęknąłem jednym tchem, kiedy kobieta dołączyła u mojego boku z powrotem, prze szczęśliwa, chyba widząc moje spełnienie. - Tak, zdecydowanie najlepszym... - przytaknałem samemu sobie, powoli odchodząc do siebie.

Amalia Beasley · 2020-04-28 09:12:28

Zaśmiałam się cicho i wtuliłam nos w jego szyję.
- A ty najlepszym co spotkało mnie - powtórzyłam po nim. To były dobre słowa, nie było po co się silić i myśleć nad innymi. Westchnęłam głęboko i ułożyłam się wygodnie u jego boku, wtulajac się w jego ciało. - Nie wiem co mogłabym więcej powiedzieć... - mruknęłam, śmiejąc się ponownie. - Chyba nie ma już słów. A to dziwne, bo ja zawsze wiem co powiedzieć - zauważyłam z lekką tym rozbawiona. - Bardzo mnie pan rozprasza, panie Holden - mruknęłam.

Raymond Holden · 2020-04-28 23:43:55

- Ja...? Rozpraszam...? - powtórzyłem "szczerze" zaskoczony. - Ależ skąd, nie miałem absolutnie takiego zamiaru - zachichotałem, sięgając po dłoń, która leżała bezwładnie na moim torsie i zacząłem całować jej palce, każdy z osobna, a potem dłoń, nadgarstek i przed ramię. - Za to pani, panno Beasley... Oh, olśniewa pani swoją urodą. Leżąc tu, u mojego boku nie jestem w stanie myśleć o niczym innym niż pani idealnym, nagie ciało... Mhm, jeszcze ciepłe - zauważając i już wychodząc z roli, na rzecz zbereźnego uśmiechu, oraz dłoni ślizgającej się po całym ciele Amalii.

Amalia Beasley · 2020-04-29 00:24:25

Zaśmiałam się cicho. Drżąc delikatnie pod jego dotykiem. Moje ciało reagowało na niego intensywnie cały czas. Jakby z głowy poszła jakąś informacja, mówiąca o tym, że jego dotyk jest paraliżujący, a moje ciało cały czas chciało się pobudzać do ruchu.
- O tobie mogę powiedzieć dokładnie to samo, Raymondzie - szepnęłam, muskając wargami skórę na jego torsie. - Promieniuje od ciebie coś, czego nie ma żaden inny mężczyzna. Na to jeszcze nie ma nazwy, może kiedyś ją wymyślę! - zapewnilam go z lekkim rozbawieniem. - A przede wszystkim, kojarzysz mi się z bezpieczeństwem... Teraz już wiem jak ono wygląda i pachnie - dodałam z uśmiechem, muskając dłonią jego wargi.

#261 2020-04-27 13:02:56

Odp: PAŁAC

#262 2020-04-27 13:23:12

Odp: PAŁAC

#263 2020-04-27 13:40:01

Odp: PAŁAC

#264 2020-04-27 13:46:15

Odp: PAŁAC

#265 2020-04-27 13:59:45

Odp: PAŁAC

#266 2020-04-27 14:03:41

Odp: PAŁAC

#267 2020-04-27 15:34:10

Odp: PAŁAC

#268 2020-04-27 17:27:03

Odp: PAŁAC

#269 2020-04-27 17:35:56

Odp: PAŁAC

#270 2020-04-27 22:30:55

Odp: PAŁAC

#271 2020-04-27 22:41:18

Odp: PAŁAC

#272 2020-04-27 22:54:45

Odp: PAŁAC

#273 2020-04-27 23:06:56

Odp: PAŁAC

#274 2020-04-28 00:12:21

Odp: PAŁAC

#275 2020-04-28 00:19:42

Odp: PAŁAC

#276 2020-04-28 00:33:51

Odp: PAŁAC

#277 2020-04-28 01:15:31

Odp: PAŁAC

#278 2020-04-28 09:12:28

Odp: PAŁAC

#279 2020-04-28 23:43:55

Odp: PAŁAC

#280 2020-04-29 00:24:25

Odp: PAŁAC

Stopka