Piękna miłość - Syrena i wilkołak

Nerissa · 2020-01-08 22:15:52

Puściłem jego dłoń, gdy się ode mnie odsunął, jednak cały czas śledziłam go wzrokiem. Jakbym chciała mieć go na oku cały czas. Wiedzieć co robi, w jaki sposób się porusza, z jaką prędkością. Chciałam wszystko o nim wiedzieć. Od tak, po prostu chciałam i już.
- Jeśli tak było to... Twoja podświadomość musiała być bardzo silna. Ile lat temu wybudowałeś leżę? Pewnie z 10... Lub więcej. Już byłam przy powierzchni... Można tak to nazwać. Ale od klifu byłam na pewno daleko. Dosłownie chwilę przed tym jak się spotkaliśmy... To znaczy... Kilka miesięcy wcześniej... Przylgnelam nad klif. I krążyłam pod skałami. Nie wiedziałam czego szukam, ale wiedziałam że coś tam jest. Miałam w połowie rację. Tyle że nic tam wtedy jeszcze nie było, a dopiero miało się pojawić. Ty miałeś się pojawić - szepnęłam, nie odrywając od niego mojego badawczego wzroku.

Connery McGallan · 2020-01-08 22:23:53

Uśmiechnąłem się pod nosem, bo lubiłem o tym rozmyślać, że tak miało być, że tak to ktoś zaplanował.
- Twoja podświadomość i przeczucie też było silne, skoro przeczułaś, że powinnaś być przy klifach, by uratować mi życie. Może skok do wody mnie nie zabił, jednak fale wyrzucające moje ciało na ostre skały już by to z pewnością zrobiły... ale mnie uratowałaś - westchnąłem szczęśliwy. - Dzięki temu możemy być tu razem... razem w końcu zjednoczeni, już bez instynktów, czy przeczuć.

Nerissa · 2020-01-08 22:55:54

Szybko wyrzuciłam z głowy obraz roztrzaskanego o skały ciała mężczyzny. Co gdybym zignorowała to, co we mnie krzyczało? Co jeśli inne syreny też tak robiły przez wiele lat, boją się wychylić nos choćby poza granice jasnej i ciemnej wody? Co jeśli już wielu tak zginęło, bo ich serce bało się wypłynąć z wody...? Co jeśli dotarłabym o kilka chwil za późno i znalazła go już... Martwego? Co wtedy?
- Instynkty chyba w nas nadal krzyczą... Przynajmniej we mnie - mruknęłam, marszcząc brwim - Nawet nie mam zamiaru udawać, że odkąd się obudziłam, myślę o seksie - powedziałam bezwiednie. - Tak samo jak myślę o wyspie. Mam wrażenie, że instynkt nadal mnie gdzieś ciągnie. Jakbym... Miała wciąż gdzieś iść. Ale jeszcze nie wiem gdzie i po co. - Wzruszyłam ramionami, odsuwając od siebie pusty talerz.

Connery McGallan · 2020-01-08 23:01:36

Zamyśliłem się na jej słowa.
- Wyspa cię cały czas woła? Hm, no dobrze. To wyjdziemy na zewnątrz, poszukamy w którą stronę cię ciągne, a gdy wrócimy już do domu, zajmiemy się też tym drugim instynktem - podsumowałem miękko. Uśmiechnąłem się zaraz słabo, obserwując Nerissę. - Byłem tego ciekaw już wcześniej, ale zapomniałem zapytać. Czy kiedy uprawiacie seks z trytonami... To tylko seks? Bez podniecenia, bez gry wstępnej, czy jakiegokolwiek uczucia, prawda?

Nerissa · 2020-01-08 23:20:24

- No właśnie z dużą ilością podniecenia. Bardzo dużaą - mruknęłam, marszcząc brwi. - Zazwyczaj spotykalismy się na małych wyspach, czy wysepkach nieopodal Atlantis. Tam gdzie właściwie nic nie ma, małe zwierzęta i roślinność,czasami tylko piach i trochę skał... po prostu by był kawałek lądu. - Wzruszyłam ramionami. - Obecność trytonów wręcz działa na nas podniecająco. Oni funkcjonują trochę inaczej niż syreny... Zazwyczaj jest ich kilku, przez co są głośniejsi w morzu i... Łatwiej ich wyczuć. Hmmm... Czemu pytasz?

Connery McGallan · 2020-01-08 23:23:24

- Nic, to mnie fascynuje. Jak bardzo różnię się, albo jestem podobny do tego co już sama znasz - wyjaśniłem miękko. - I jak wiele z tego co robiliście było dla przyjemności, czy z potrzeby. Czy trytoni was zadowalali, czy wy robiłyście im dobrze, jak to działało - wymieniałem dalej, ale zaraz w końcu zamilkłem. - Nie musisz mi odpowiadać to raczej dość prywatne pytania, ale... chciałbym być dla ciebie lepszy, po prostu.

Nerissa · 2020-01-08 23:29:18

- Oh... Hmm... Sama nie wiem. Dotąd myślałam jak... Jak zwierzę. - Zmarszczyłam brwi. - Nie pamiętam nawet, czy cokolwiek czułam, a tym bardziej nie pamiętam, czy ktokolwiek z kim uprawiałam seks czuł coś. Po prostu. To było jak obiad. Jakaś tradycyjna część czasu. Ummmm... Sama nie wiem. - Podniosłam się z miejsca, zerkając na drzwi. - Ty raczej nie będziesz tak chciał uprawiać seksu... Widziałam jak bardzo niezadowolony byłeś ostatnio. - Wywróciłam oczami lekceważąco. Jakby nie miało to dla mnie znaczenia, to jak on się czuł. Choć nie było to do końca prawda, ale trudno było mi się do tego przyznać. Nawet samej sobie. - Chciałeś inaczej ale ci nie pozwoliłam. Będziemy musieli się jakoś zgrać - zauważyłam, znów spoglądając na drzwi, a potem na wilka w samej bieliźnie.

Connery McGallan · 2020-01-08 23:41:19

Pokiwałem głową.
- To może nie jest dla mnie coś tak normalnego jak obowiązkowa część dnia, ale to dość ważny aspekt. Może z czasem im dłużej będziesz na lądzie, przywykniesz też do tego, że ciało ludzkie ma potrzeby, ma swoje słabe punktu, które sprawiają jeszcze większą przyjemność - zaznaczyłem. - Wszystko z czasem. Dopiero odkrywamy jak działa ten związek - westchnąłem, wstając i idąc na górę by założyć dres i koszulkę, a potem wróciłem na dół. Podsunąłem syrenie klapki (tylko one pasowały na jej malutkie stópki, klapki mojej mamy) i sam też je założyłem. - Ochrania stopy. Twoja skóra jest delikatna - wyjaśniłem.

Nerissa · 2020-01-08 23:48:17

- O rany, rozumiem. Ale to jest jeszcze bardziej niewygodne niez ubranie - stwoerdziłam z lekką zniesmaczona przechodząc z jednej strony domu na drugą, podczas gdy Connery szukał kluczy. - Bardzo, bardzo dziwne - jeczlaam dalej. Było mi niewygodnie. Bez butów bylo w porządku. To że miałam chodzić w czymś na sobie, no okej. Nagość nie jest w porządku na lądzie. Nagość tylko dla wybranych, kumam absolutnie. No ale buuuty? Bez sensu! Moim stopom przecież nic nie było, prawda? - Niewygodne - burknelam jeszcze, zaznaczając swoje niezadowolenie i dezaprobatę gdy przechodziłam przez próg domy Wilka. Pierwszy raz o własnych nogach przez nie przeszłam. A za nimi krył się prawdziwy ląd. Ekscytujące! Tylko te uwierające w stopy buty...!

Connery McGallan · 2020-01-09 16:36:02

Zaśmiałem się cicho z jej oburzenia.
- Wiem kochana, ale stopy mają delikatną i wrażliwą skórę, gdybyś nadepnęła na kamień to zdecydowanie byś zatęskniła za butami - uspokoiłem ją. - Przywykniesz. Kiedy będziesz mogła poruszać się po mieście to spróbujemy poszukać ci czegoś wygodniejszego na nogi, na razie miałem tylko te klapki - wyjaśniłem, zamykając dom i prowadząc ją w przeciwną stronę niż leżała plaża, tak dobrze nam już znana.

Nerissa · 2020-01-09 18:11:12

- Hm, no dobra. Niech ci będzie... - bąknęłam, starając się nie potykać o własne nogi. To trochę tak, jakby przywiązała sobie kamienie do ogona. Poruszałam się jak mucha w smole. Conny oczywiście nic na to nie mówił, zwolnił abym mogła iść tuż obok niego. - Miasto wydaje się być ciekawe... Nigdy nie byłam w mieście. Jedynie na brzegu... Już gdy się urodziłam,śród syren panował niepokój - wyjaśniłam. - Widziałam jakieś domy w oddali, kilka domów, chyba nie za dużo - mówiłam, starając sobie przypomnieć.

Connery McGallan · 2020-01-09 18:17:50

- Urodziłaś się około 300 lat temu, prawda? Wtedy dopiero zakończono wojnę, w sensie... Zakończono polowania na wampiry, czarodziejów i wilki. Nic dziwnego że syreny były przerażone - westchnąłem. - Miasto jest ciekawe, to fakt. Choć te tutaj nie są duże, musielibyśmy wyjechać kawałek dalej, do miast mieszanych, one już są wielkie, kolorowe, ograniczające...

Nerissa · 2020-01-09 18:34:45

- Okej, okej...! Wielkie miasta. Hmm. Nie przywykłam do tłumów. Ty raczej też nie - stwoerdziłam z pewnością w głosie. - Ale... Ty jesteś istotą, która potrzebuje mieć stado, prawda? Wataha jest dla ciebie jak rodzina... Mieszkanie na takim odludziu nie jest dla ciebie męczące? Naprawdę tego chciałeś?

Connery McGallan · 2020-01-09 22:05:21

- Nim poznałem ciebie, nie chciałem już żyć. Wolałem by nikt nie widział tego upadku wilkołaka - podsumowałem dość sucho, ale zaraz pokręciłem głową. - Ale po poznaniu ciebie wszystko się zmieniło. Ostatnio widziałem się z moimi starymi przyjaciółmi - dodałem zaraz. - Powoli wracam do siebie. Moja siła, chęć życia i przywiązanie do watahy wracają do mnie - zapewniłem miękko. - Ale tak, wielkie miasta to dla mnie odrobinę za dużo. Jest tam głośno, wszystko świeci, kusi i krzyczy... chyba czułbym się przytłoczony - podsumowałem.

Nerissa · 2020-01-09 22:39:20

- A ja chcę się poczuć przytłoczona - stwoerdziłam jednak, pragnąc zrozumieć to uczucie w pełni. - Kolejna rzecz, której nie będę mogła się doczekać. Miasto i jego przytłaczający obraz - mruknęłam, spoglądając na wilka. Powoli przyspieszam i szliśmy już w miarę normalnym tempem, nie takim ślimaczym jak na początku. Przesuwaliśmy się sprawie do przodu, tak to można było chyba określić. - Dobrze, że odżywiasz. Szkoda by było, gdybyś się zatrzymał w tamtym miejscu gdzie byłeś... Hmm... A byłeś już w wodzie, z wodą w płucach. To słabe połączenie - zauważyłam uszczypliwie.

Connery McGallan · 2020-01-10 19:12:03

- Bardzo słabe - parsknąłem, przytakując jej. - Zabiorę cię do dużego miasta i wtedy zadecydujesz, czy ci się podoba, czy jednak nie do końca - uznałem spokojnie. - Musisz wszystkiego spróbować, by dopiero zadecydować co lubisz. Sam wychowałem się w dość zamkniętym społeczeństwie, więc też dużo samemu musiałem doświadczyć nim zacząłem oceniać - westchnąłem wspominając swoją młodość. Choćby to, że gram na gitarze. Nie nauczył mnie tego żaden wilk, bo u nas się tego nie robi - przyznałem. - Ale polubiłem to zdecydowanie, gdy tylko spróbowałem.

Nerissa · 2020-01-10 19:30:08

- Lubię muzykę - oznajmiłam, łapiąc Connery'ego za dłoń i zaciskając na niej palce. Popatrzyłam na niego z lekkim uśmiechem. - To wiem. Chyba każda muzyka jest ładna. Słyszałam wiele różnej muzyki - ciągnęłam dalej. - Każda syrena ma w sobie inną! I żadna nie ma sobie równych. Choć o to też potrafimy się być... - Zmarszczyłam brwi, przypominając sobie ten fakt. Teraz wydawał mi się wręcz błahy. Jednak gdyby jakąś syrena wysmialaby mój głos... To zapewne skończyło by się na jej, albo mojej śmierci. - W ocenie ciągle toczymy małe bitwy. Ale nie wojny, jak jak tu na lądzie...

Connery McGallan · 2020-01-10 22:25:30

- Jesteście drapieżnikami. Zauważyłem to - pokiwałem głową ze zrozumieniem. - Gdyby ktoś spróbował wyśmiać moje serce, pewnie też bym się nie wahał długo. To reakcja niemal instynktowna - przytaknąłem, a potem miękko spojrzałem na Rissę. - Musimy kiedyś spróbować muzycznego duetu. Ja będę grał, a ty śpiewał, co ty na to? - zaproponowałem miękko. - Bez bitwy, bez wojny i wyzywania się na pojedynki. Razem, wspólnie - podkreśliłem, chcąc uniknąć nieporozumienia.

Nerissa · 2020-01-10 22:37:57

- Hmm, razem? Wspólnie... - szepnęłam, powtarzając jego słowa, aby zasmakować ich we własnych ustach. - Być może. Nie wiem. Na pewno chciałabym posłuchać ciebie, twojej gdy na gitarze - zapewnilam.
Zaczęłam się rozglądać po okolicy, która już zdążyła się całkiem nieźle zmienić. Było ładnie, choć zupełnie inaczej. Tak jasno i... Z początku wydawało mi się, że słońce przeszkadza, ale teraz byłam w stanie dostrzec tak wiele szczegółów.

Connery McGallan · 2020-01-10 22:47:36

- Pogram ci dziś - zapewniłem miękko, z uśmiechem. Bo jak miałem się nie uśmiechać? - Podoba ci się? Wydajesz się zaciekawiona każdego szczegółu, a nie odeszliśmy aż tak daleko - zauważyłem z uśmiechem. - Zaraz wejdziemy na polanę, tam jest dużo zieleni i kwiatów, może ci się podobać. Osobiście uwielbiam kłaść się na trawie i rozkoszować się spokojem - przyznałem szczerze.

#221 2020-01-08 22:15:52

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#222 2020-01-08 22:23:53

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#223 2020-01-08 22:55:54

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#224 2020-01-08 23:01:36

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#225 2020-01-08 23:20:24

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#226 2020-01-08 23:23:24

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#227 2020-01-08 23:29:18

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#228 2020-01-08 23:41:19

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#229 2020-01-08 23:48:17

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#230 2020-01-09 16:36:02

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#231 2020-01-09 18:11:12

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#232 2020-01-09 18:17:50

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#233 2020-01-09 18:34:45

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#234 2020-01-09 22:05:21

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#235 2020-01-09 22:39:20

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#236 2020-01-10 19:12:03

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#237 2020-01-10 19:30:08

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#238 2020-01-10 22:25:30

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#239 2020-01-10 22:37:57

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

#240 2020-01-10 22:47:36

Odp: Piękna miłość - Syrena i wilkołak

Stopka