Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

Astoria Arcanum · 2019-02-17 18:30:33

- Myślę, że będziemy mieli naprawdę dużo czasu na takie rozumowanie o przyszłości, Grim - siwetach szeptem i tak jak sobie obiecałam, bez przeciągania powoli zaczęłam się podnosić. - Ja na pewno z chęcią porzucam takimi myślami i spostrzeżeniami o przyszłości - podsumowałam, spoglądając na niego

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-17 18:34:10

Uśmiechnąłem się i wstałem za nią.
- A ja... postaram się uprzątnąć swoją przeszłość do końca - uznałem już mniej podekscytowany. - Zajmuje mi to chyba za długo - dodałem z winą, dotykając wisiorek na swojej szyi i chwilę obracając go w palcach. Potem jednak zaraz popatrzyłem na Astorię i zaraz ująłem jej dłoń. - Myślenie o przyszłości jest przyjemniejsze...

Astoria Arcanum · 2019-02-17 18:40:05

- Zdecydowanie. Poza tym, nowe. Przeszłość już przeżyłeś. - Wzruszyłam ramionami. - A przyszłość na ciebie czeka. - Scienslem mocno jego dłoń. - Czeka na nas - szepnęłam, patrząc przed siebie.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-17 18:56:33

Wziąłem oddech, nie bardzo wiedząc co powiedzieć, ale przytaknąłem grzecznie, rozumiejąc, że... Że to prawda. Że teraz mowa już o nas, a nie o "Grimie i Tetrze". Nie było nigdy nas, aż do teraz gdy poznałem Astorię. Tylko z Astorią tworzę nas.
To niesamowite uczucie, jednocześnie bardzo bardzo bolesne dla wspomnień. Raniłem Tetrę? Chciałaby bym czekał? Może nie powinienem czekać? Jak długo powinienem wspominać Tetrę, a nie oddawać się w ramiona innej wilczycy, jedynej wilczycy, z którą powinienem to robić?
- Racja - szepnąłem tylko, idąc z wilczycą przez las.
Rozmawialiśmy raczej niewiele, chyba oboje uznawaliśmy pozorną ciszę lasu za piękną melodię. Gdy odprowadziłem już wilczycę do lasu, wyraźnie słyszałem, że więcej osób chodzi po domu.
- Przyjdę jutro - powiedziałem, choć o tym wiedziała. - Czy... możesz pomyśleć nad tym? Jak mi pomóc? - zapytałem niepewnie. - Chyba potrzebuję nieco pomocy z tym, a sądzę, ze możesz mi pomóc - wyznałem niepewnie, bo raczej z natury rzadko prosiłem o pomoc.

Astoria Arcanum · 2019-02-17 19:54:21

Pokiwałam głową potakujaco.
- Jasne, postanowiłam się pomyśleć, co moglibyśmy zrobić, lub co sam mógłbyś zrobić ze by... Jakoś to poukładać i skleić w całość - szepnęłam z delikatnym uśmiechem. - Poradzimy sobie, uporamy się z tym razem. A teraz powinieneś iść, nie chcę żebyś znów był przeze mnie spóźniony - powedziałam na koniec z miękkim spojrzeniem.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-17 20:01:19

- Mam wrażenie, że Evelynn już przywykła - zaśmiałem się i pocałowałem ją w czoło, nim wypuściłem dłoń wilczycy. Sięgałem po swoją torbę i przeszedłem przez dom, na szczęście nie spotykając nikogo na swojej drodze. Z cichym westchnieniem ruszyłem w stronę lecznicy, starając się poukładać szalejące myśli.

Astoria Arcanum · 2019-02-18 07:58:24

Gdy tylko poszedł ja zjadłam coś a potem wróciłam na ogród aby poćwiczyć. Przyszła do mnie Susan i usiadła kawałek dalej. Była zamyślona. Chwilę pogadałyśmy, a potem znów zwinęła się do siebie. Bardziej z niej srna niż wilczyca. Zwierzyna, a nie łowca.

Długo zastanawiałam się nad tym, co Grim mógłby zrobić aby spróbować zapomnieć o Tetrze, która nawiedzała już nie tylko jego, ale i mnie. Też zaczęłam o niej myśleć. Zdecydowanie za dużo. Często doprowadzała mnie do zdenerwowana. A potem przypominałam sobie, że jej przecież już nie ma... Trzeba było coś z tym zrobić.
- Cześć, Wolfgrim - przywitałam go, gdy wszedł do mojego pokoju. - Mama ci otworzyła? Um, nie słyszałam nawet pukania - przyznałam się, z pokornym uśmiechem. - Jak się czujesz?

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-18 09:07:19

- Otworzył mi Tim. Ale poprosiłem go by już nie krzyczał, tylko pokazał mi gdzie iść - wyjaśniłem rozbawiony i podszedłem bliżej wilczycy, która siedziała na łóżku. Niepewnie usiadłem obok jej. Nie wiem z jakiego powodu, ale siedzenie z nią w jej pokoju budziło u mnie jakieś poddenerwowanie, jakby stres.
- Dobrze się czuję, bez obaw. A ty? Ćwiczenia wykonane? - upewniłem się.

Astoria Arcanum · 2019-02-18 09:51:56

- Oczywiście, że wykonane, doktorze Hartwell. Wszystko zrobione, wraz z powtórzeniami. Nic mnie nie boli, moja noga miewa się naprawdę dobrze, tak samo jak moje samopoczucie - powedziałam z powagą, a potem się zaśmiałam i przysunęłam blisko Wolfgrima. - Mam więcej energii odkąd wróciłam do domu, tutaj czuję się zdecydowanie bardziej swobodnie. Po prostu mi tu lepiej niż w szpitalu. Choć już tak często cię nie widuje. To jest największy minus powrotu. Ale przychodzisz do mnie więc się trzymam. - Uśmiechnęłam IE promienie.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-18 09:55:03

Uśmiechnąłem się lekko, trącając ją ramieniem, gdy już się przysunęła.
- Zaraz się zarumienię - parsknąłem. - Wiesz, kiedy wszyscy wojownicy, którzy ucierpieli w walkach zostaną wypisani na stałe, pewnie będę bardziej dostępny. Może będziemy spędzać więcej czasu - uśmiechnąłem się lekko. - No dobrze, pokażę ci kolejny zestaw na dziś i znów idziemy na spacer? Znów nad brzeg rzeki?

Astoria Arcanum · 2019-02-18 12:41:35

- Tak, możemy tak zrobić - przytaknęłam z uśmiechem.
Wolfgrim pokazał mi wszystkie ćwiczenia, dokładnie dlumaczac a potem pokazując jak je wykonać i jeszcze dopowiadając co to ćwiczenie ma mi dać. No i że nie mogę ich robić za dużo żeby nie zrobić sobie krzywdy. Standardowo.
Potem zgarnelam plecak, który przygotowałam wcześniej i wyszliśmy z domu.
- A kiedy będziemy mogli się przemienić razem? Musiał ys mieć trochę więcej czasu na to... Bo w wilczej skórze czas płynie jakoś szybciej - mruknęłam, łapiąc go za dłoń.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-18 12:45:13

Spojrzałem na zegarek na nadgarstku, a potem uśmiechnąłem się ciepło do Astorii.
- Może dziś? Albo jutro jeśli nie masz jeszcze sił. Pracowałem rano, więc całe popołudnie i wieczór mam wolne - wyjaśniłem z łagodnym uśmiechem. - Poza tym możemy schować rzeczy do plecaka... Oczywiście, jeśli ty też nie masz innych obowiązków - zaznaczyłem od razu.

Astoria Arcanum · 2019-02-18 12:52:39

- Póki co niezbyt - bąknęłam, nieco rozdrażniona. - Byłam wczoraj w centrum i powedziałam, że mogę się już stawić na zajęciach. Ale powiedzieli, że instruktor musi być sprawniejszy gdyby coś się działo, więc... - Zagryzłam zażenowana wargę. - Mam kupę wolnego czasu. - Wymusiłam uśmiech.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-18 12:55:55

Spojrzałem na nią z przykrością, pocierając palcami jej dłoń.
- Oj Astra... Wiesz, że po części mają rację. Musisz dać sobie jeszcze czas. Gdy uznam, że twoja noga jest już sprawniejsza to poręczę za ciebie jako lekarz - obiecałem z uśmiechem. - Ale póki co, potrzebujesz jeszcze trochę czasu. Ale nie obawiaj się, postaram się go jakoś zająć - dodałem już z nutą niepewności. - Zmienimy się nad rzeką, dobrze? Chyba tego potrzebujesz...

Astoria Arcanum · 2019-02-18 13:03:31

- Znaczy... Tak, chyba tak, lubię to bardzo ale... - Popatrzyłam na niego niepewna. - Mialam na dziś troszkę inne plany. Chciałamziś napisał list do Tetry - mruknęłam. - Nie wiedziałam, że będziesz miał tyle czasu, żeby się przemienić. Ale możemy zrobić najpierw to, a potem... Się zmienić na trochę? Woda jest uspokajająca, a ty na spokojne sobie pomyślisz... Ja w sumie też. Jestem zirytowana wczorajszym wieczorem - szepnęłam, wzdychając ciężko. Wciąż mnie bolało gdy ktoś stwierdzał, że jestem niewystarczająco sprawna by coś robić.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-18 13:06:32

Zmarszczyłem lekko brwi.
- List do Tetry? - powtórzyłem niepewnie, spoglądając na Astorię. - Nie wiem... Nie za bardzo wiem o czym miałbym napisać do wilczycy, której już nie ma - przyznałem cicho, dość niepewnie, nie bardzo widząc jak rozumieć jej słowa.

Astoria Arcanum · 2019-02-18 13:45:19

- Tęsknisz za nią - powedziałam ze spokojem, spoglądając na niego z czułością. - Nie zdążyłeś jej pożegnać. I nie możesz się teraz z tym pogodzić - dodałam ze smutkiem w głosie. - Dlatego... Pomyślałam, że możesz napisać do niej kilka listów, naprzyllad jeden o waszym ulubionym miejscu, a potem pójść i się z nim pożegnać, posprzątać tam... Zostawić ten list. Albo o tym co w niej lubiłeś i spróbować spróbować znaleźć potem te różne cechy w innych...? - szepnęłam bardzo niepewnie. Byłam świadoma, że dotykam rany, która jeszcze się nie zagoiła. - Pomyślałam, że może tego ci brakuje? Mój tata wciąż wspomina, że nie pożegnał się z bratem i... Nie wiem, może to faktycznie głupi pomysl. Przepraszam. - Zmarszczyłam brwi. - Myślałam, że to mogłoby pomóc.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-18 13:53:57

Z bólem pokiwałem głową, ale nie miałem zamiaru puszczać Astorii.
- Nie, to nie jest głupi pomysł, choć... Sam nie wiem - westchnąłem cicho. - To będzie ciężkie - przyznałem cicho. - Może napiszę do niej list... I posprzątam w chatce - mruczałem cicho. - Oddam jej rzeczy stamtąd jej rodzicom, pewnie się ucieszą... - powiedziałem cicho. - A ja... Ja się z nią ostatecznie pożegnam - uśmiechnąłem się słabo, a potem spojrzałem na Astorię. - Pomożesz mi?

Astoria Arcanum · 2019-02-18 14:49:55

Zacisnęłam palce na jego dłoni i uśmiechnęłam sie.
- Po to jestem, żeby ci pomóc - przytaknęłam na jego słowa. - Stopniowo, Grim. Twoje wyzwania stają się też po części moimi - szepnęłam. - Jesteśmy w tym razem.

Wolfgrim Hartwell · 2019-02-18 14:59:18

- Muszę przywyknąć raz, a porządnie - parsknąłem. - No wiesz, że nie jestem w tym sam, a ty mi pomożesz nawet jeśli nie będę o to prosił - pokiwałem głową z łagodnym uśmiechem. - Chcesz zrobić to jeszcze dziś? Może lepiej jutro? przygotuje pudła, jest tam sporo rzeczy - westchnąłem. - Ale spodoba ci się tam. Chatka jest niewielka, zbudowana w sumie ze wszystkiego co znaleźliśmy za darmo...

#361 2019-02-17 18:30:33

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#362 2019-02-17 18:34:10

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#363 2019-02-17 18:40:05

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#364 2019-02-17 18:56:33

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#365 2019-02-17 19:54:21

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#366 2019-02-17 20:01:19

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#367 2019-02-18 07:58:24

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#368 2019-02-18 09:07:19

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#369 2019-02-18 09:51:56

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#370 2019-02-18 09:55:03

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#371 2019-02-18 12:41:35

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#372 2019-02-18 12:45:13

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#373 2019-02-18 12:52:39

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#374 2019-02-18 12:55:55

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#375 2019-02-18 13:03:31

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#376 2019-02-18 13:06:32

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#377 2019-02-18 13:45:19

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#378 2019-02-18 13:53:57

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#379 2019-02-18 14:49:55

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

#380 2019-02-18 14:59:18

Odp: Historia ze smutnym początkiem — Wilczyca i wilk

Stopka